تولید فولاد در ایران با افت ۵.۷ درصدی در سال ۱۴۰۳ مواجه شد

بررسی‌ها از وضعیت تولید فولاد در ایران در سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که با وجود دستیابی به تولید ۳۰.۲ میلیون تن فولاد خام، این صنعت با کاهش ۵.۷ درصدی نسبت به سال گذشته مواجه شده است. این افت، نشان‌دهنده ورود یکی از کلیدی‌ترین صنایع کشور به دوران رکود نسبی است که می‌تواند بر سایر بخش‌های صنعتی نیز تأثیرگذار باشد.

زنجیره آهن و فولاد، به عنوان شاهرگ حیاتی اقتصاد صنعتی ایران، اکنون با مجموعه‌ای از چالش‌ها و محدودیت‌ها روبه‌رو است. از نوسانات شدید ارزی و افزایش بهای انرژی گرفته تا کاهش تقاضای داخلی در بازار ساخت‌وساز و صنایع پایین‌دستی، همگی عواملی هستند که کاهش تولید فولاد در ایران را رقم زده‌اند. از سوی دیگر، محدودیت‌های صادراتی نیز نقش مهمی در کند شدن رشد این صنعت ایفا کرده‌اند؛ به‌ویژه در شرایطی که بازارهای جهانی رقابتی‌تر و پرچالش‌تر از گذشته شده‌اند.

بر اساس آمارهای منتشرشده، تولید در بخش‌های مختلف زنجیره فولاد از جمله گندله، آهن اسفنجی و شمش فولادی نیز روندی نزولی داشته و این زنجیره ارزشمند را در معرض خطر کاهش بهره‌وری قرار داده است. کارشناسان صنعت فولاد بر این باورند که اگر سیاست‌گذاری‌های حمایتی، به‌روز و هماهنگ با شرایط فعلی بازار اتخاذ نشود، روند نزولی تولید فولاد در ایران در سال‌های آتی نیز ادامه خواهد داشت.

در این میان، بسیاری از فعالان این صنعت معتقدند که با رفع موانع صادراتی، تثبیت نرخ ارز، بهبود زیرساخت‌های انرژی و همچنین افزایش سرمایه‌گذاری در بخش فناوری‌های نوین تولید، می‌توان افق روشنی برای تولید فولاد در ایران ترسیم کرد. در غیر این صورت، خطر از دست رفتن سهم بازارهای صادراتی و کاهش جذابیت سرمایه‌گذاری در این صنعت دور از انتظار نیست.

در نهایت، صنعت فولاد ایران که سال‌ها به عنوان یکی از پیشران‌های توسعه صنعتی کشور شناخته می‌شد، اکنون نیازمند بازنگری جدی در سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌هاست تا بتواند بار دیگر به جایگاه اصلی خود بازگردد و نقش مؤثری در رشد اقتصادی کشور ایفا کند.